Կյանքի ու երազի սահմանագծերի ճշտման եւ իր վերջնական կողմնորոշումը տեւական մաքառումներով
պարզելու
ընթացքում
Չարենցը
գրում
է
«Ծիածանը»
(1917) ժողովածուն,
որով
ավարտվում
է
առաջին
գրքից
եկող
սիրո
ու
մահվան
պատմությունը:«Ծիածանը»
հոգեվիճակներ
եւ
ապրումներ
ներկայացնող
գույների
համադրություն
է:«Ծիածան» շարքը նվիրված է եղել նրա մտերիմներից մեկին Կարինե Քոթանճյանին,
իդեպ նրանց մտերմությունը ոչ միայն եղել է անձնական այլ նաև ստեղծագործական որովհետև
ինչպես նշեցի նրան է նվիրել ամբողջ «Ծիածան»…
Комментариев нет:
Отправить комментарий